วันพุธที่ ๒๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๒

สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย สนับสนุนโครงการและกิจกรรมด้านภาพยนตร์และวีดิทัศน์

การประชุมชี้แจงรายละเอียดการเปิดรับสมัครโครงการและกิจกรรมที่เกี่ยวกับด้านภาพยนตร์และวีดิทัศน์เพื่อขอรับทุนสนับสนุน โครงการส่งเสริมอุตสาหกรรมภาพยนตร์และวีดิทัศน์

เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 17 ธันวาคม 2552 เวลา 10.00 น. บุคลากรจากหน่วยงานที่เกี่ยวกับภาพยนตร์และวีดิทัศน์ กว่า 200 คน ได้เข้าร่วมรับฟังการประชุมชี้แจงรายละเอียดการเปิดรับสมัครโครงการและกิจกรรมที่เกี่ยวกับด้านภาพยนตร์และวีดิทัศน์เพื่อขอรับทุนสนับสนุนในโครงการส่งเสริมอุตสาหกรรมภาพยนตร์และวีดิทัศน์ ณ ห้องออดิทอเรียม ชั้น 5 หอศิลปวัฒนธรรมกรุงเทพมหานคร โดยมีนายสามารถ จันทร์สูรย์ ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านส่งเสริมงานประยุกต์ศิลป์ รักษาราชการผู้อำนวยการสถาบันศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย ให้การต้อนรับและกล่าวเปิดการประชุม

การประชุมดังกล่าว มี นายอภินันท์ โปษยานนนท์ รองปลัดกระทรวงวัฒนธรรม นางปริศนา พงษ์ทัดศิริกุล ผู้อำนวยการสำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัยและนายศรีรัตน์ นุชนิยม ผู้อำนวยการสมาพันธ์สมาคมภาพยนตร์แห่งชาติ เข้าร่วมอภิปรายชี้แจงรายละเอียดในโครงการดังกล่าวนายอภินันท์ โปษยานนนท์ รองปลัดกระทรวงวัฒนธรรม ประธานอนุกรรมการพิจารณาหลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการสนับสนุน กิจกรรมหรือโครงการส่งเสริมอุตสาหกรรมภาพยนตร์และวีดิทัศน์ ได้ร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นว่าในโครงการและกิจกรรมของภาพยนตร์และวีดิทัศน์ ภายใต้การสนับสนุนส่งเสริมต้องมีกฎเกณฑ์ระเบียบ ทางกระทรวงเป็นผู้สนับสนุนในฐานะภาครัฐเท่านั้นอย่างไรก็ตามก็ต้องได้รับการสนับสนุนส่งเสริมจากภาคเอกชนด้วย

นางปริศนา พงษ์ทัดศิริกุล รองประธานอนุกรรมการพิจารณาหลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการสนับสนุน กิจกรรมหรือโครงการส่งเสริมอุตสาหกรรมภาพยนตร์และวีดิทัศน์ ได้ร่วมชี้แจงในรายละเอียดของโครงการดังกล่าวด้วยว่า สำนักงานศิลปวัฒนธรรมมร่วมสมัย จะให้การสนับสนุนอย่างไรเพื่อให้สอดคล้องกับหลักเศรษฐกิจสร้างสร้างสรรค์ของรัฐบาล และการเข้าร่วมรับฟังการประชุมชี้แจงรายละเอียดดังกล่าวจะช่วยให้บริษัทผู้ประกอบการภาพยนตร์และวีดิทัศน์สามารถเตรียมความพร้อมในการเพื่อขอรับทุนสนับสนุนในโครงการส่งเสริมอุตสาหกรรมภาพยนตร์และวีดิทัศน์ต่อไปได้

หลังกจากการชี้แจงรายละเอียดการเปิดรับสมัครโครงการและกิจกรรมที่เกี่ยวกับด้านภาพยนตร์และวีดิทัศน์เพื่อขอรับทุนสนับสนุนในโครงการส่งเสริมอุตสาหกรรมภาพยนตร์และวีดิทัศน์เสร็จสิ้น ผู้แทนบุคลากรจากหน่วยงานที่เกี่ยวกับภาพยนตร์และวีดิทัศน์ ร่วมอภิปรายซักถาม

เอกสาร สรุปการรับโครงการและกิจกรรมส่งเสริมภาพยนตร์และวีดิทัศน์ ตามระเบียบคณะกรรมการภาพยนตร์และวิดิทัศน์แห่งชาติ เรื่อง มาตรการในการส่งเสริมอุตสาหกรรมภาพยนตร์และวีดิทัศน์ พ.ศ. ๒๕๕๒
ดาวน์โหลดเอกสาร
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

วันจันทร์ที่ ๒๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๒

after postmodernism

Evil after postmodernism: histories, narratives and ethics โดย Jennifer L. Geddes
In Evil After Postmodernism,six distinguished scholars address our understanding of evil in the light of postmodern thought, asking what might be lost in losing the concept of evil and what dangers might be incurred by continuing to use it. The essays in this volume are organized around three themes: the histories, narratives, and ethics of evil. In each section, the first essay illustrates theoretical difficulties thinking about evil faces in the postmodern age, while the second offers a constructive response to that difficulty. Contributors include Berel Lang, Larry D. Bouchard, Roger Shattuck, David B. Morris, Thomas Cushman, and Richard Kearney.

A Postmodern reader โดย Joseph P. Natoli,Linda Hutcheon

These readings are organized into four sections. The first explores the wellsprings of the debates in the relationship between the postmodern and the enterprise it both continues and contravenes: modernism. Here philosophers, social and political commentators, as well as cultural and literary analysts present controversial background essays on the complex history of postmodernism. The readings in the second section debate the possibility - or desirability - of trying to define the postmodern, given its cultural agenda of decentering, challenging, even undermining the guiding


Cultural studies and the study of popular culture โดย John Storey

This revised and fully updated version of John Storey's best-selling survey is an accessible introduction to the range of theories and methods that have been used to study contemporary popular culture. The book also provides a map of the development of cultural studies through discussion of its most influential approaches. Organized around a series of case studies, each chapter focuses on a different media form and presents a critical overview of the methodology for the actual study of popular culture. Individual chapters cover topics such as television, fiction, film, newspapers and magazines, popular music, and consumption (fan culture and shopping).



Intertextuality โดย Graham Allen

No text has its meaning alone; all texts have their meaning in relation to other texts. Since Julia Kristeva coined the term in the 1960s,intertextualityhas been a dominant idea within literary and cultural studies leaving none of the traditional ideas about reading or writing undisturbed. This book, the first full-length study of intertextuality in English, fills an important gap. Following all the major turns in the term's history, this handy guide clearly explains how intertextuality is employed in structuralist, post-structuralist, semiotic, deconstructive, reader-response, marxist, feminist and psychoanalytic theory. From the alternative origins of Saussurean linguistics and the work of Bakhtin the book traces the major directions of intertextual theory to the postmodern present.

Graham Allen's Intertextuality follows all of the major moves in the term's history, and clearly explains how intertextuality is employed in:
structuralism
post-structuralism
deconstruction
postcolonialism
marxism
feminism
psychoanalytic theory
With a wealth of illuminating examples from literary and cultural texts, including special examination of the World Wide Web, this book will prove invaluable for any students of literature and culture.


The memory of Tiresias: intertextuality and film

The concept of intertextuality has proven of inestimable value in recent attempts to understand the nature of literature and its relation to other systems of cultural meaning. In The Memory of Tiresias, Mikhail Iamposlki presents the first sustained attempt to develop a theory of cinematic intertextuality.Building on the insights of semiotics and contemporary film theory, Iampolski defines cinema as a chain of transparent, mimetic fragments intermixed with quotations he calls "textual anomalies." These challenge the normalization of meaning and seek to open reading out onto the unlimited field of cultural history, which is understood in texts as a semiotically active extract, already inscribed.

Quotations obstruct mimesis and are consequently transformed in the process of semiosis, an operation that Iampolski defines as reading in an aura of enigma. In a series of brilliant analyses of films by D.W. Griffith, Sergei Eisenstein, and Luis Buuel, he presents different strategies of intertextual reading in their work. His book suggests the continuing centrality of semiotic analysis and is certain to interest film historians and theorists, as well as readers in cultural and literary studies. The concept of intertextuality has proven of inestimable value in recent attempts to understand the nature of literature and its relation to other systems of cultural meaning. In The Memory of Tiresias, Mikhail Iamposlki presents the first sustained attempt to develop a theory of cinematic intertextuality.

Building on the insights of semiotics and contemporary film theory, Iampolski defines cinema as a chain of transparent, mimetic fragments intermixed with quotations he calls "textual anomalies." These challenge the normalization of meaning and seek to open reading out onto the unlimited field of cultural history, which is understood in texts as a semiotically active extract, already inscribed.

Quotations obstruct mimesis and are consequently transformed in the process of semiosis, an operation that Iampolski defines as reading in an aura of enigma. In a series of brilliant analyses of films by D.W. Griffith, Sergei Eisenstein, and Luis Buuel, he presents different strategies of intertextual reading in their work. His book suggests the continuing centrality of semiotic analysis and is certain to interest film historians and theorists, as well as readers in cultural and literary studies.

Cinema studies: the key concepts โดย Susan Hayward

Ranging from Hollywood superstar Amitabh Bachchan to Quentin Tarantino, from auteur theory to the Hollywood Blockbuster,Cinema Studies: The Key Conceptshas firmly established itself as the essential guide for anyone interested in film. Now fully revised and updated for its third edition, the book includes new topical entries such as: * action movies * art direction * blockbusters * Bollywood * exploitation cinema * female masquerade. Providing accessible and authoritative coverage of a comprehensive range of genres, movements, theories and production terms,Cinema Studies: The Key Conceptsis a must-have guide to a fascinating area of study and arguably the greatest art form of modern times.


Watching with The Simpsons: television, parody, and intertextuality โดย Jonathan Gray

Using our favorite Springfield family as a case study,Watching with The Simpsonsexamines the textual and social role of parody in offering critical commentary on other television programs and genres. In this book, Jonathan Gray brings together textual theory, discussions of television and the public sphere, and ideas of parody and comedy. As a study, including primary audience research, it focuses on howThe Simpsonshas been able to talk back to three of television's key genres - the sitcom, ads, and the news - and on how it holds the potential to short-circuit these genre's meanings, power, and effects by provoking reinterpretations and offering more media literate recontextualizations. Through examining television and media studies theory, the text ofThe Simpsons,and the show's audience, Gray attempts to fully situate the show's parodic humor within the lived realities of its audiences. In doing so, he further explores the possibilities for popular entertainment television -and particularly comedy- to discuss issues of political and social importance.

Beginning postmodernism โดย Tim Woods

"Postmodernism" has become the buzzword of contemporary society. Yet it remains baffling in its variety of definitions, contexts and associations. Beginning Postmodernism aims to offer clear, accessible and step-by-step introductions to postmodernism across a wide range of subjects. It encourages readers to explore how the debates about postmodernism have emerged from basic philosophical and cultural ideas. With its emphasis firmly on "postmodernism in practice," the book contains exercises and questions designed to help readers understand and reflect upon a variety of positions in the following areas of contemporary culture: philosophy and cultural theory; architecture and concepts of space; visual art; sculpture and the design arts; popular culture and music; film, video and television culture; and the social sciences.
เขียนโดย ที่ 1 ความคิดเห็น:

text book

An introduction to visual culture โดย Nicholas Mirzoeff
The emerging field of visual culture poses rough terrain for beginners with its nuanced distinctions and reliance on postmodern theory. Not untilAn Introduction to Visual Culturehas any book attempted to present a comprehensive and accessible approach to this exciting new subject. Nicholas Mirzoeff begins by defining what visual culture is, and explores how and why visual media--fine art, cinema, the Internet, advertising, performance, photography, television--have become so central to contemporary everyday life. He argues that the visual is replacing the linguistic as our primary means of communicating with each other and of understanding our postmodern world, demonstrating this through powerful examples, from Diana's funeral to the Latina singer Selena, and from the X-Files to Independence Day. Mirzoeff then examines the importance of race and ethnicity, gender and sexuality, and the body in visual culture. These various forms of social discourse provide essential tools for readingimages and thus define the study of visual culture as an inherently political project. Mirzoeff tackles the difficult subject of the gaze and the "other" and offers the reader a clear synthesis of these concepts. Lively and provocative,An Introduction to Visual Cultureoffers an accessible entry to this new way of understanding images.
http://books.google.com/books?id=4y-mxt8qJs0C&printsec=frontcover&hl=th&source=gbs_navlinks_s#v=onepage&q=&f=false

Postmodernism and popular culture: a cultural history โดย John Docker

In this provocative and timely book, John Docker takes his readers on an intellectual adventure. The journey includes an introductory guided tour of the history of modernism, consideration of the development of postmodernism, explanation of the difference between structuralism and poststructuralism and discussion of the debates and conflicts around each. Along the way readers will visit the architecture of Le Corbusier, take a ride on the Sydney monorail, watch Prisoner (Cell Block H) on TV, come into contact with Derrida, read some crime fiction and enter into the world of carnival. The book engages, in a stimulating and illuminating way, with some of the most important academic debates of our time. It combines polemical force with intellectual rigour, reclaiming popular culture from the forces opposed to it. John Dockerās personal style and accessible prose will introduce postmodernism to many interested general readers and students intimidated by other dense, theoretical tracts. The breadth and intelligence of his cultural history will make the book essential reading for scholars, in a range of disciplines, around the world.
http://books.google.com/books?id=n8cmPNEJk98C&printsec=frontcover&hl=th&source=gbs_navlinks_s#v=onepage&q=&f=false

The visual culture reader โดย Nicholas Mirzoeff
In response to rapid changes in the emerging interdisciplinary field of visual culture, this thoroughly revised and updated second edition ofThe Visual Culture Reader,the first and leading collection of essays on the topic, brings together the key writings, covering a wealth of visual forms including photography, painting, sculpture, fashion, advertising, virtual reality, and other electronic imaging systems. The second edition features a new introduction, new sections and section introductions, 40 illustrations and previously unpublished material by key writers in the field.
The Visual Culture Readerfeatures introductory essays tracing the development of visual culture studies over the last fifteen years, and extracts grouped into thematic sections, each prefaced by an introduction by the editor. Essays by: Irit Rogoff, Ella Shohat, Jonathan L. Beller, WJT Mitchell, René Descartes, Karl Marx, WEB DuBois, Marshall McLuhan, Frantz Fanon, Roland Barthes, Guy Debord, LouisAlthusser, Jean Beaudrillard, Judith Butler, N. Katherine Hayles, Kobena Mercer, Nestor Garlia Canclini, Arjun Appadurai, Nicholas Mirzoeff, Lisa Bloom, Michel Foucault, Geoffrey Batchen, Wendy Chun, Lisa Nakamura, Thomas Campanella, Lisa Parks, Anne Friedberg, Lev Manovich, May Joseph, David Joselit, Tara McPherson, Toby Miller, Andrew Ross, John Fiske, Anne Reynolds, Michele Wallace, Marita Sturken, Donna Haraway, Lisa Cartwright, Anne Balsamo, Amelia Jones, Terry Smith, Timothy Mitchell, Anne McClintock, Malek Alloula, Suzanne Preston Blier, Jill Casid, Adrian Piper, Coco Fusco, Olu Oguibe, Orianna Baddeley, Anthea Callen, Tamar Garb, Thomas Waugh, Reina Lewis, Raiford Morris, Joanne Morra, Marquard Smith, Omayra Cruz, Jacques Lacan, Robert Stam, Carol Mavor, Judith Halberstam
http://books.google.com/books?id=lcRvU3w33jsC&printsec=frontcover&hl=th&source=gbs_navlinks_s#v=onepage&q=&f=false

Visual culture: the study of the visual after the cultural turn โดย Margarita Dikovitskaya

In recent years, visual culture has emerged as a growing and important interdisciplinary field of study. Visual culture regards images as central to the representation of meaning in the world. It encompasses "high" art without an assumption of its higher status. But despite the current proliferation of studies and programs in visual culture, there seems to be no consensus within the field itself as to its scope and objectives, definitions, and methods. In Visual Culture, Margaret Dikovitskaya offers an overview of this new area of study in order to reconcile its diverse theoretical positions and understand its potential for further research. Her aim is to show how visual culture can avoid what she defines as the Scylla and Charybdis that threaten it: the lack of a specific object of study (given its departure from the traditional hierarchies of art history) and the expansion of the field to the point of incoherence as it seems to subsume everything related to the cultural and the visual.
Dikovitskaya gives us an archaeology of visual culture, examining the "cultural turn" away from art history and the emergence of visual studies. Drawing on responses to questionnaires, oral histories, and interviews with the field's leading scholars, she discusses first the field's history, theoretical frameworks, and methods, and then examines four programs and courses in visual culture—those at the University of Rochester, the University of Chicago, the University of California at Irvine, and the State University of New York at Stony Brook. Bringing together considerations of theory and practice, Dikovitskaya charts the future of visual culture programs in the twenty-first century.

Visual culture: the reader โดย Jessica Evans,Stuart Hall

This collection of classic essays in the study of visual culture fills a major gap in this new and expanding intellectual field. Its major strength is its insistence on the importance of three central aspects of the study of visual culture: the sign, the institution and the viewing subject. It will provide readers, teachers and students with an essential text in visual and cultural studies' - Janet Wolff, University of Rochester

Visual Culture provides an invaluable resource of over 30 key statements from a wide range of disciplines, including four editorial essays which place the readings in their historical and theoretical context. Although underpinned by a focus on contemporary cultural theory, this Reader puts the study of visual culture and the rhetoric of the image at centre stage.
Divided into three parts: Cultures of the Visual; Regulating Photographic Meaning; and Looking and Subjectivity, the Reader enables students to make hitherto unmade connections between art, film and photography history and theory, history, semiotics and communications, media studies, and cultural theory.
http://books.google.com/books?id=l209XFHIzrIC&printsec=frontcover&hl=th&source=gbs_similarbooks_s&cad=1#v=onepage&q=&f=false

เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

articles book

Principles of visual anthropology โดย Paul Hockings

This edition contains 27 articles, written by scholars and filmmakers who are generally acknowledged as the international authorities in the field, and a new preface by the editor. The book covers ethnographic filming and its relations to the cinema and television; applications of filming to anthropological research, the uses of still photography, archives, and videotape; subdisciplinary applications in ethnography, archeology, bio-anthropology, museology and ethnohistory; and overcoming the funding problems of film production.
http://books.google.co.th/booksid=3TsiASDt0GsC&printsec=frontcover&source=gbs_navlinks_s#v=onepage&q=&f=false

Picturing culture: explorations of film & anthropology โดย Jay Ruby

Here, Jay Ruby—a founder of visual anthropology—distills his thirty-year exploration of the relationship of film and anthropology. Spurred by a conviction that the ideal of an anthropological cinema has not even remotely begun to be realized, Ruby argues that ethnographic filmmakers should generate a set of critical standards analogous to those for written ethnographies. Cinematic artistry and the desire to entertain, he argues, can eclipse the original intention, which is to provide an anthropological representation of the subjects.
The book begins with analyses of key filmmakers (Robert Flaherty, Robert Garner, and Tim Asch) who have striven to generate profound statements about human behavior on film. Ruby then discusses the idea of research film, Eric Michaels and indigenous media, the ethics of representation, the nature of ethnography, anthropological knowledge, and film and lays the groundwork for a critical approach to the field that borrows selectively from film, communication, media, and cultural studies. Witty and original, yet intensely theoretical, this collection is a major contribution to the field of visual anthropology.
http://books.google.co.th/books?id=OjtEUXFL600C&printsec=frontcover&source=gbs_similarbooks_s&cad=1#v=onepage&q=&f=false http://www.press.uchicago.edu/Complete/Subjects/21_0.html

The third eye: race, cinema, and ethnographic spectacle โดย Fatimah Tobing Rony.

The Third Eye is a remarkable interdisciplinary contribution to critical thought in film studies, anthropology, cultural studies, art history, postcolonial studies, and women’s studies.
“The Third Eye is an extraordinary contribution to both film history and the theorization of the ethnographic gaze. Informed by Rony’s close involvement with contemporary art practice and documentary film production, this fascinating book breaks with familiar genres of academic writing to provide an exciting new take on practices of ethnographic looking, the cultural history of the body, and the racial and sexual politics of visual culture in colonial science.”—Lisa Cartwright, University of Rochester
http://books.google.co.th/books?id=ZFZTUSikmFkC&printsec=frontcover&source=gbs_similarbooks_s&cad=1#v=onepage&q=&f=false

Film as ethnography โดย Peter Ian Crawford,David Turton

This work examines the reasons why anthropologists have not used the camera as a research instrument or film as a means of communicating ethnographic knowledge. It suggests that images and words in this discipline operate on different logical levels; that they are hierarchically related; that whereas writings may encompass the images produced by film, the inverse of this cannot be true. The author argues for this position further by suggesting that the visual is to the written mode as "thin description" (giving a record of the form of behaviour) is to "thick description" (giving an account of meaning).
http://books.google.co.th/books?id=K-3RjnGxIB0C&printsec=frontcover&source=gbs_similarbooks_s&cad=1#v=onepage&q=&f=false
Transcultural cinema โดย David MacDougall,Lucien Taylor

David MacDougall is a pivotal figure in the development of ethnographic cinema and visual anthropology. As a filmmaker, he has directed in Africa, Australia, India, and Europe. His prize-winning films (many made jointly with his wife, Judith MacDougall) include The Wedding Camels, Lorang's Way, To Live with Herds, A Wife among Wives, Takeover, Photo Wallahs, and Tempus de Baristas. As a theorist, he articulates central issues in the relation of film to anthropology, and is one of the few documentary filmmakers who writes extensively on these concerns. The essays collected here address, for instance, the difference between films and written texts and between the position of the filmmaker and that of the anthropological writer. In fact, these works provide an overview of the history of visual anthropology, as well as commentaries on specific subjects, such as point-of-view and subjectivity, reflexivity, the use of subtitles, and the role of the cinema subject. Refreshingly free of jargon, each piece belongs very much to the tradition of the essay in its personal engagement with exploring difficult issues. The author ultimately disputes the view that ethnographic filmmaking is merely a visual form of anthropology, maintaining instead that it is a radical anthropological practice, which challenges many of the basic assumptions of the discipline of anthropology itself. Although influential among filmmakers and critics, some of these essays were published in small journals and have been until now difficult to find. The three longest pieces, including the title essay, are new.http://books.google.co.th/books?id=hoxUQaz3cuEC&printsec=frontcover&source=gbs_similarbooks_s&cad=1#v=onepage&q=&f=false http://press.princeton.edu/titles/6346.html
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

ฟ้าหลังฝน ผู้คนดำเนินชีวิตไป

มรณานุสติที่ผ่านพ้นไป ส่งผลให้ผู้คนที่นี่ใช้หันมาใช้ชีวิตที่ตั้งอยู่ในความไม่ประมาทมากขึ้น ด้วยการมีสติ สมาธิ รู้สึกถึงตัวเองอยู่มากขึ้นว่ากำลังทำอะไร ทบทวนและหันหลังกลับมาให้เวลากับครอบครัวมากขึ้น อย่างไรก็ตาม? หน้าที่สำคัญเวลานี้อยู่ที่การเก็บข้อมูลงานวิจัยต่อไป ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ

1.กำเนิดปฏิบัติการภาพยนตร์ ชาติพันธุ์: การเดินทางจากอดีตสู่เส้นทาง ในอนาคต
2. พรรณนาความชาติพันธุ์ ว่าด้วยภาพ
3. การผลิตภาพยนตร์ชาติพันธุ์ช่วงหลังสงครามในเยอรมนีเปเตอร์ ฟูชส์ (Peter Fuchs) สถาบันการผลิตภาพยนตร์ทางวิชาการ (IWF) และสารานุกรมภาพยนตร์ (Encyclopaedia Cinematographica)
4. วงโคจรของความทรงจำ : ภาพยนตร์สารคดีและการส่งผ่านพยาน (ตอนที่ 1)
5. วงโคจรของความทรงจำ : ภาพยนตร์สารคดีและการส่งผ่านพยาน (ตอนที่ 2)


เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

วันพุธที่ ๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๒

อาลัยยิ่งอาจารย์สุธีร์ ธนรัช รองคณบดีฯ คณะศิลปะและการออกแบบ มหาวิทยาลัยรังสิต

ขอแสดงความเสียใจและอาลัยยิ่งต่อการจากไปอย่างกระทันหัน ของอาจารย์สุธีร์ ธนรัช รองคณบดีฝ่ายกิจการนักศึกษา และอาจารย์ประจำสาขาคอมพิวเตอร์อาร์ต คณะศิลปะและการออกแบบ มหาวิทยาลัยรังสิต ขณะปฎิบัติหน้าที่ ณ ห้องประชุมคณะศิลปะและการออกแบบ เมื่อวันพุธที่ 9 ธันวาคม 2552

พิธีรดน้ำศพ และสวดอภิธรรมศพ ณ ศาลา 1 วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน กรุงเทพมหานคร วันศุกร์ที่ 11 ธันวาคม 2552
- สวดอภิธรรมศพวันที่ 11-13 ธันวาคม 2552 เวลา 18.30 น.
- ฌาปนกิจศพ วันจันทร์ที่ 14 ธันวาคม 2552 เวลา 17.00 น.

กัลยาณมิตร ศิษย์เก่าวิทยาลัยช่างศิลป์ กรมศิลปากร คณะมัณฑนศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ตลอดจน คณาจารย์ เจ้าหน้าที่ ศิษย์เก่า ศิษย์ปัจจุบัน คณะศิลปกรรม คณะศิลปะและการออกแบบ มหาวิทยาลัยรังสิต ร่วมงานโดยพร้อมเพรียง
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

วันอังคารที่ ๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๒

Sawan Baan Na (Agrarian Utopia) won the UNESCO Award

Uruphong Raksasad's Agrarian Utopia continues to gather accolades on the festival circuit, harvesting a NETPAC Jury Award from the Brisbane International Film Festival, which wrapped up on Sunday.It was the only Thai film in the festival. Here's the synopsis:







Apart from filmmaking, what interests me to an equal extent is agriculture. I feel it is among mankind’s most noble professions. I wonder whether all these professions we have in the world (including filmmaking) are really necessary.—Uruphong Raksasad, Director

Thai filmmaker Uruphong Raksasad knows the challenges of farming. The son of a rice farmer, Raksasad portrays the hardships of working the land in his docudrama Agrarian Utopia. The production was set on a plot of land actually farmed by the actors, and, although fictional, the film tackles the issues of environmental sustainability with the same provocative impact as traditional cinéma vérité.


The narrative follows two families whose debts force them to farm the same land. The impossibility of the situation is realised when the question ’How can we dream of utopia while our stomach is still grumbling?’ is raised.

The 13th Toronto Reel Asian International Film Festival wrapped up on Sunday, with Uruphong Raksasad's Agrarian Utopia winning the Best Narrative Feature Film or Video Award (with an honorable mention to Nakamura Yoshihiro's Fish Story). Uruphong was present for the closing gala and awards ceremony.


It continues to be a busy year on the festival circuit for this beautiful experimental documentary. Other recent festival appearances include the Mumbai Film Festival, the AsiaticaFilmMediale in Rome, CPH:DOX in Copenhagen and the Mar del Plata International Film Festival. It is screening in the Taipei Golden Horse Film Festival, which runs until November 26. Coming up, Agrarian Utopia will be in the Festival of 3 Continents in Nantes, France from November 24 to December 1. And it's a nominee for the Asia-Pacific Screen Awards that will be handed out on November 26 in Gold Coast, Australia.

เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

Citizen Juling


Directed by Ing K, Manit Sriwanichpoom, Kraisak Choonhavan
on September 26, 2008; Asian Premiere at Bangkok International Film Festival
Why was Juling Pongkunmul abducted and severely beaten? Why has there been a resurgence of violence in the South?

These are questions that the nearly four-hour documentary Citizen Juling does not answer satisfactorily. But I think it really tries to. Anyway, I also think nobody honestly knows the answers -- not even the believers in whatever cause they are trying to serve by carrying out the violence.

Directed by Ing K with Manit Sriwanichpoom and Kraisak Choonhavan, what the film does succeed at doing is painting a sympathetic picture of Juling. It also gives a re-airing to forgotten incidents and aspects of the Deep South conflict, including the fatal Krue Se mosque stand-off, the massacre of the Saba Yoi soccer team, an assassination attempt on a senator and prominent community leader and a Guantanamo-like military justice system.

It's an important documentary that will hopefully go a long way towards establishing a stronger culture of documentary filmmaking in Thailand -- a place where hard questions usually go unasked and never answered, where confrontation is avoided until there is the inevitable, yet unpredictable, explosion of anger.

In the documentary, Juling is portrayed as a talented artist. A native of Chiang Rai, Thailand's northernmost province, she voluntarily headed to the country's southernmost province of Narathiwat to be a schoolteacher. She just wanted to be of service where help was most needed, her family and friends say.

One of the early scenes is at an exhibit of Juling's works, which featured many portraits of His Majesty the King -- including the iconic "drop of sweat" picture. A devout Buddhist, she painted murals at a temple in Narathiwat, and taught art at a primary school.

In May 2006, Juling and another teacher, Sirinat Thawornsuk, were dragged from their classrooms, taken to another classroom and severly beaten. Juling took the worst of the abuse and was left in a coma, with her brain stem smashed. Sirinat suffered a much lesser degree of injuries and recovered.

Recorded in 2006, Citizen Juling follows then-Senator Kraisak on a fact-finding tour of the South. With writer, artist and filmmaker Ing K directing, and artist-photographer Manit the primary cameraman, the trio stops at the hospital where Juling is in intensive care, and her parents are there. The emotions are heavy as Juling's mother points to a portrait of her broadly smiling, laughing daughter, and shows where her teeth have been kicked in and her face has been bruised.

The cameras visit the kindergarten classroom where the beating took place, and the floor is still caked with blood.

Kraisak meets with other politicians and community leaders to try and get a better handle on the situation in southern Thailand. One theme is that it wasn't as bad until Thaksin Shinawatra came to power in 2001 -- that before then there was no separatist struggle -- and it was the Thaksin government's heavy-handed tactics that led to a retaliatory uptick in bombings, drive-by shootings, attacks and ambushes.


http://thaifilmjournal.blogspot.com/2008_09_01_archive.html
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

Long live the king

http://urikosong.exteen.com/20071113/long-live-the-king-of-siam-kelly-newton http://www.cameraeyes.net/index.phpoption=com_smf&Itemid=27&topic=1658.0 http://www.justsomelyrics.com/1773457/Long-live-the-king-of-siam-Lyrics http://board.exteen.com/talk/read/554 http://www.youtube.com/watch?v=52reTs2n8uk http://www.youtube.com/watch?v=Dx6AoEz-fMg

เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

วันจันทร์ที่ ๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๒

Postmodern Culture & Postmodern Theory

Differentiating Between Postmodern Culture & Postmodern Theory

The statement "we are living in postmodern times" has almost become cliche in today's society. Even most of postmodernism's strongest opponents quickly acknowledge this. However, it is much less clear what is meant by this statement. In correctly understanding postmodernism, this issue must be addressed.

Postmodern Culture. The statement that we are living in postmodern times is an acknowledgement of postmodernism's influence on contemporary culture. It is not, however, stating that postmodernism as a theory has been commonly accepted. We see the influences of postmodernism all around us. It can be seen in popular movies like The Matrix and popular music such as the Indigo Girls' song Closer to Fine. There is something about postmodernism that people are resonating with, even if only at an unconscious level. However, we can still see modernism abounding in large scale dominance in much of culture, too.

Nietzsche had much to say about such trends. In his view, paradigm changes are often first seen in arts long before the rest of the culture. Art may even play an important role in bringing about these changes. However, art reaches the unconscious of individuals and cultures long before it dwells in the conscious. Postmodernism dominates the unconscious expressions of many individuals and aspects of our culture despite the conscious questioning, fears, and resistance.
Postmodern Theory. Postmodernism can be seen in cultural trends; however, it is not yet the dominant philosophical or epistemological paradigm. When speaking of postmodern theory, we are referring to the more solid beliefs and approaches to knowledge that are espoused by individuals and groups. When we discuss the realm of theory we are entering the conscious realms. The applications of the theory are more intentional.

The field of psychology provides a good example of this. New articles and psychological orientations espouse a postmodern approach. There is also a recognition of postmodern influences on culture. However, psychology is still trying to prove itself as a modernistic science. Modern science is based upon the principles of Newtonian physics and a belief in an objective, knowable truth. Postmodernism is build off the principles of the new sciences including quantum physics and chaos theory which maintain a skepticism about about objective truth and our ability to know it.

When examining the various academic and intellectual fields, most are moving into postmodernism (see Postmodernism and the Academic Disciplines). Strong postmodern movements can be seen in the hard sciences (quantum physics), anthropology, sociology, education, and religion/theology. Popular culture is edging closer to postmodernism. The movement of psychology further in the direction of modernism and Newtonian science while the rest of the academic disciplines and culture moving toward postmodernism presents a precarious situation. This is not to say that psychology should uncritically accept postmodernism or even agree with the primary principles. However, it is important for psychology to begin to dialogue with postmodernism at a deeper level than what is commonly seen at this point. Currently, postmodern dialogues occur in more specialized settings or theories instead of engagement in dialogues on a broader scale.
Relating and Confusing Postmodern Thoery and Postmodern Culture
The connection between postmodern theory and postmodern culture should be evident. The philosophical untertones of the times always impact the culture at large. However, it is also a mistake to equate them as being identical. There are many reasons for this; two of which will be discussed here. First, popular culture often distorts and simplifies the philosophy. In popular culture, postmodernism often appears as relativism instead of a complex approach to knowing. Second, at the cultural level paradigms often get inconsistently intermixed.

One of the most common errors that I have seen in critiques of postmodernism involves confusing postmodern culture and postmodern theory. In other words, they confuse postmodern cultural trends with postmodernism.
http://www.postmodernpsychology.com/main_topics/culture_and_theory.htm

Another Buster Keaton film >>3 very post modern, a film within a film, they don't even tell a story this good with millions of dollars of special effects.http://www.imdb.com/title/tt0015324/ (8.5/10)

http://blahchan.eu/FT/2
http://www.movietrailers.net.au/documentary/
http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/06/A5560887/A5560887.html
http://wvanheemstra.blogspot.com/2007_01_01_archive.html

http://www.bioscopemagazine.com/smf/index.php?topic=916.0http://en.wikipedia.org/wiki/The_Postmodern_Life_of_My_Aunt
http://en.wikipedia.org/wiki/Ann_Hui
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

วันอาทิตย์ที่ ๒๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๒

THE FOURTH KIND

In 1972, a scale of measurement was established for alien encounters. When a UFO is sighted, it is called an encounter of the first kind. When evidence is collected, it is known as an encounter of the second kind. When contact is made with extraterrestrials, it is the third kind. The next level, abduction, is the fourth kind. This encounter has been the most difficult to document...until now.

Structured unlike any film before it, The Fourth Kind is a provocative thriller set in modern-day Nome, Alaska, where, mysteriously since the 1960s, a disproportionate number of the population has been reported missing every year. Despite multiple FBI investigations of the region, the truth has never been discovered.

Here in this remote region, psychologist Dr. Abigail Tyler (Milla Jovovich) began videotaping sessions with traumatized patients and unwittingly discovered some of the most disturbing evidence of alien abduction ever documented.

Using never-before-seen archival footage that is integrated into the film, The Fourth Kind exposes the terrified revelations of multiple witnesses. Their accounts of being visited by alien figures all share disturbingly identical details, the validity of which is investigated throughout the film.

ประเด็นหนังที่สร้างเหตุการณ์จริงนั้นอาจเป็นอีกเรื่องเลย เมื่อพูดถึงสิ่งมีชีวิตต่างดาวที่เดินทางมายังโลกเพื่อลักพาตัวมนุษย์ไปทำอะไรบางสิ่ง แล้วสามารถกลับมาเล่าเหตุการณ์ให้ทุกคนฟัง The Fourth Kind คือภาพยนตร์ทริลเลอร์/สั่นประสาทที่ถูก "สร้างจากเหตุการณ์จริง"

The Fourth Kind ถือเป็นภาพยนตร์เรื่องแรกของโลก ที่ใช้ฟุตเทจจากหลักฐานจริงซึ่งถูกบันทึกไว้โดย ด็อกเตอร์ อบิเกล ไทเลอร์ จิตแพทย์ผู้รักษาคนไข้ ที่ได้รับการกระทบกระเทือนทางจิตใจจากบางสิ่ง มาผสมผสานกับภาพยนตร์ที่ถูกถ่ายทำขึ้นมาใหม่ ซึ่งได้ มิลล่า โจโววิช นักแสดงสาวจาก Resident Evil ทั้ง 3 ภาค เข้ามารับบทเป็นด็อกเตอร์ อบิเกล
...
โจโววิช เล่าถึงการทำงานในโปรเจกต์นี้ว่า "นี่เป็นหนังทริลเลอร์แนวจิตวิทยาที่ถูกสร้างจากเรื่องจริง และมันยังมีความน่ากลัวอยู่เป็นระยะ อารมณ์ความรู้สึกของคุณจะเตลิดไปพร้อมกับผู้หญิงคนนี้ เพราะมีหลายสิ่งที่หาคำอธิบายไม่ได้เกิดขึ้นรอบตัวเธอ ซึ่งเธอก็เข้าไปเกี่ยวข้องอย่างไม่มีทางเลือก ฉันคิดว่านี่เป็นตัวละครที่น่าสนใจ ในการเปลี่ยนแปลงจากคนที่มีความคิดอยู่ในกรอบของสภาพความเป็นจริง ไปสู่คนที่เชื่ออย่างเต็มที่ในปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ" โดยชื่อหนัง The Fourth Kind นั้น ถูกอ้างอิงมาจาก ศาสตราจารย์ เจ อัลเลน ไฮเน็ค นักวิทยาศาสตร์ที่ได้ให้คำนิยามถึงระดับความสัมพันธ์กับสิ่งมีชีวิตนอกโลก โดยแบ่งเป็น ระดับ 1 "การเห็น", ระดับ 2 "การค้นพบ", ระดับ 3 "การติดต่อ" และระดับสุดท้าย "การลักพาตัว" ซึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้ถือเป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่เจาะลึกลงไปถึงระดับนี้
...
ในฤดูใบไม้ร่วงปี 2000 กลุ่มคนไข้ของจิตแพทย์สาวคนนี้ ได้รับการบำบัดโดยการสะกดจิตลึก ซึ่งปฏิกริยาตอบรับก็เผยให้เห็นถึงพฤติกรรมที่บ่งบอกถึงการเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตต่างดาว โดยพวกเขาทุกคนจะเล่าว่าเห็นนกฮูกสีขาวอยู่ภายนอกหน้าต่าง พวกเขาตื่นขึ้นมาแต่ไม่สามารถขยับตัวเหมือนร่างกายเป็นอัมพาต จากนั้นพวกเขาได้ยินเสียงที่น่าสะพรึงกลัวจากสิ่งมีชีวิตที่อยู่ด้านนอกประตู ก่อนที่ผู้บุกรุกจะเข้ามาดึงร่างออกไปจากห้อง ซึ่งหลังจากนั้นความทรงจำของพวกเขาก็เปลี่ยนเป็นสีดำมืด

เมื่อจิตแพทย์สาวคนนั้นสำรวจลงไปในเรื่องเหตุการณ์พิศวง เธอค้นพบถึงประวัติศาสตร์การหายตัวไปของผู้คนในระแวกนี้ รวมถึงกิจกรรมที่แปลกประหลาดของคนที่อ้างว่าเคยถูกลักพาตัวไป ซึ่งย้อนกลับใปตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 60 โดยยิ่งขุดลงไปถึงต้นตอมากเท่าไร ก็ทำให้เธอยิ่งเชื่อในเรื่องที่ไม่น่าเชื่อ เรื่องราวจากปากคำของเหยื่อไม่ใช่ความทรงจำที่ถูกแต่งขึ้น หากแต่เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญ ที่บอกได้ถึงการถูกลักพาตัวไปโดยมนุษย์ต่างดาว










...
ระดับแรก “การเห็น”
เหตุการณ์การเห็นวัตถุลึกลับเกิดขึ้นในรัฐอลาสก้าหลายครั้ง เช่นในเดือนกุมภาพันธ์ปีค.ศ 1965 เจ้าหน้าที่กองทัพอากาศและลูกเรือสหรัฐ ได้เดินทางจากท่าอากาศยานในอลาสก้าไปยังประเทศญี่ปุ่น ทันใดนั้นเรดาร์พวกเขาก็จับสัญญาณของสิ่งแปลกปลอมขนาดมหึมาได้สามลำที่ว่ากันว่าเตือยูเอฟโอ โดยพวกมันได้บินผ่านเครื่องบินเจ็ต F-169 ผ่านน่านน้ำแปซิฟิก และหายไปด้วยความเร็วที่มากกว่า 1500 ไมล์ ต่อชั่วโมง


ในปีค.ศ. 1972 พันเอกพิเศษแห่งของกองทัพอากาศสหรัฐ เวนเดลล์ ซี สตีเว่นส์ ได้ให้ปากคำถึงภาพฟุตเตจของยูเอฟโอเหนือน่านฟ้าอลาสก้าที่ถูกบันทึกเอาไว้ และการหายตัวไปอย่างลึกลับของสมาชิกวุฒิสภา นิค เบจิส ที่เขาเล่าว่าเป็นการแทรกแซงของสิ่งมีชีวิตนอกโลก

เดือนพฤศจิกายน ปีค.ศ. 1986 เครื่องบินเดินทางออกจากชายแห่งของเมืองแองเคอเรจ โดยมีกัปตันเคนจู เทราอุชิ และลูกเรือของแจแปน แอร์ไลน์ เที่ยวบิน 1628 ได้บอกเป็นเสียงเดียวกันถึงยานบินไม่ระบุสัญชาติ ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าเครื่องบินพาณิชย์ถึงสองเท่า โดยคำให้การของพวกเขาก็ยังได้รับการสนับสนุนจากสัญญาณเรดาร์

เหตุการณ์ที่น่าสนใจอีกเหตุการณ์หนึ่ง และเป็นประสบการณ์ของ จอห์น คาลาแฮน อดีตหัวหน้าฝ่ายสืบสวนอุบัติเหตุ สหพันธ์บริหารการบิน นั่นคือเหตุการณ์เครื่องบินโดยสาร 747 ของสายการบินเจแปน แอไลน์ ถูกยานต่างดาวบินติดตามเหนืออาลาสก้า ถึง 31 นาที โดยกัปตันได้บรรยายว่ามันมีลักษณะเหมือนลูกบอล ที่มีแสงรอบๆ และมีขนาดใหญ่กว่าเครื่องบิน 747 ราว 4 เท่า โดย คาลาแฮน ยังบอกว่าเรดาห์จับภาพมันได้อีกด้วย










...
ระดับสอง “การค้นพบ”
หลักฐานของสิ่งมีชีวิตนอกโลกมีมาตั้งแต่ยุคเมโสโปเตเมีย ซึ่งถูกจารึกอยู่ในแผ่นดินช่วงยุคสมัยของชาวสุเมเรียน (ประมาณ 3500 ปีก่อนคริสตกาล) โดยคำว่า Anunnaki (อ่านว่า AN.AN.NA.KI) ซึ่งเป็นภาษาสุเมเรียน แปลว่าพระเจ้าผู้ลงมาจากเบื้องบน Annunaki คือเหล่าเทพเจ้าของชาวสุเมเรียนโบราณ ชนชาติที่เจริญแล้วซึ่งอารยธรรมอย่างน่าพิศวง ต้นกำเนิดแห่งอารยธรรมทั้งปวงของมนุษยชาติ และมีอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ที่ไม่มีที่มาที่ไป

ไม่มีใครบอกได้ว่าชาวสุเมเรียนโบราณเอาวิทยาการและเทคโนโลยีเหล่านั้นมาจากไหน ยกเว้นแต่จารึกโบราณของพวกเขาที่ระบุเอาไว้ว่า “มาจากพระเจ้า” หรือ Anunnaki คำตอบมีอยู่ในจารึก “คิวนิฟอร์ม” ของชาวสุเมเรียน ก็คือพระเจ้าของพวกเขาเดินทางมาจากดาวเคราะห์ดวงที่สิบสองของระบบสุริยะ หรือที่เรารู้จักกันในนามของ Planet X ชาวสุเมเรียนเรียกดาวเคราะห์ดวงนั้นว่า Nibiru

เป็นน่าพิศวงที่คนโบราณเมื่อเกือบหมื่นปีก่อนรู้จักดาวเคราะห์ที่พวกเราไม่รู้จัก แต่คนโบราณเมื่อหมื่นกว่าปีก่อนกลับรู้จักดาวเคราะห์ทุกดวงในระบบสุริยะ แถมคำนวณวงโคจรของมันได้ถูกต้องเสียอีก แถมพวกเขายังรู้จักกำเนิดของโลก อุบัติการการเฉี่ยวชนระหว่างดาวเคราะห์ชื่อ TIAMAT กับ MARDUK/NIBIRU จนก่อให้เกิดโลกของเราในปัจจุบันขึ้น สามารถอธิบายต้นกำเนิดของ Asteroid Belt ที่กั้นระหว่างดาวเคราะห์ชั้นในกับชั้นนอกของระบบสุริยะได้อย่างน่าพิศวงที่สุด และทั้งหมดนี้พวกเขาได้รับความรู้มาจาก Anunnaki หรือ “พระเจ้าจากอวกาศ










...
ระดับสาม “การติดต่อ”
บรรดาผู้ที่สนใจหรือฝักใฝ่ในเรื่องยูเอฟโอต่างเชื่อมั่นว่า มียานอวกาศลึกลับบินมาตกในบริเวณป่าใกล้กับเมืองเคกส์เบิร์ก (Kecksburg) รัฐเพนซิลเวเนีย เมื่อวันที่ 9 ธันวาคม ค.ศ. 1969 ประจักษ์พยานนับพันคนทั้งในรัฐเพนซิลเวเนียและรัฐใกล้เคียง เช่น มิชิแกน, โอไฮโอ หรือออนทรีโอในแคนาดา ต่างก็เห็นกับตาว่ามีวัตถุสุกสว่างขนาดใหญ่บินผ่านท้องฟ้าเหนือบริเวณที่พวกเขาอยู่ และไปตกพร้อมกับเสียงระเบิดดังสนั่นทางตะวันตกของรัฐเพนซิลเวเนีย
หลังจากนั้นกองทัพสหรัฐฯ ก็ระดมกำลังตรวจสอบพื้นที่บริเวณนั้นและปิดกั้นไม่ให้ประชาชนเข้าไปใกล้ที่เกิดเหตุ แต่หลังจากค้นหากันอยู่นาน นายทหารที่ร่วมค้นหาพร้อมกับเจ้าหน้าที่ของนาซาก็ออกมาบอกว่าไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ ทั้งสิ้นในบริเวณดังกล่าว พร้อมกับมีรายงานออกมาว่าเป็นเพียงแค่สะเก็ดดาวตกลงมาเท่านั้น

อย่างไรก็ดี มีพยานในที่เกิดเหตุหลายคนยืนยันหนักแน่นว่า พวกเขาเห็นเจ้าหน้าที่นำรถบรรทุกมาขนวัตถุขนาดใหญ่พอๆ กับรถเต่า (โฟล์คสวาเกน) และมีลักษณะคล้ายกับผลต้นโอ๊กออกจากบริเวณที่เกิดเหตุในค่ำคืนวันนั้น โดยสิบเอก คลิฟฟอร์ด สโตน อดีตทหารบกกองทัพสหรัฐ เป็นอีกคนหนึ่งที่บอกว่า เขาเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ยานต่างดาวตกที่เพนซิลเวเนียในครั้งนั้น และยังมีมนุษย์ต่างดาวที่รอดชีวิตอยู่ด้วย แต่รัฐบาลก็ตัดสินใจปกปิดเรื่องนี้ โดย สโตน ยังบอกว่าเผ่าพันธ์ มนุษย์ต่างดาวมีถึง 57 สปีซี่ และหลายสปีซี่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์

กรณีนี้คล้ายกับการพบซากยูเอฟโอ และมนุษย์ต่างดาวอันโด่งดังในเมืองรอสเวลล์เมื่อเดือน ก.ค. ปี 2490 จึงมีการเรียกชื่อเหตุการณ์ยูเอฟโอตกในรัฐเพนซิลเวเนียครั้งนั้นว่า “เหตุการณ์รอสเวลล์ที่เพนซิลเวเนียส์” (Pennsylvania's Roswell)






...
...
...
...
ระดับสี่ “การลักพาตัว”
การลักพาตัว เบตตี้ และ บาร์นีย์ ฮิลส์ ถือเป็นครั้งแรกที่มีการบันทึก เกี่ยวกับการถูกลักพาตัวไปโดยมนุษย์ต่างดาว โดยเรื่องเกิดขึ้นเมื่อ 19 กันยายน 1961 ขณะที่ เบตตี้ และ บาร์นีย์ สองสามีภรรยาขับรถผ่านแดนทะเลทรายของรัฐนิวแฮมเชียร์ จู่ๆก็มียานอวกาศลึกลับแล่นขวางหน้า และบังคับให้สองสามีภรรยาคู่นี้หยุดรถ
สิ่งมีชีวิตในยานนั้นมีอยู่ 5 คน (ตัว) สูง 5 ฟุต ตาโต ไม่มีจมูก และผิวหนังสีเทา เมื่อคนพวกนี้มาใกล้ สองสามีภรรยาก็รู้สึกเหมือนสะกดจิต ทั้งคู่ถูกนำตัวเข้าไปในยานและถูกตรวจสอบทางกายภาพ มนุษย์ต่างดาวเหล่านั้นสอบถามสองสามีภรรยาโดยใช้พลังจิต แต่เมื่อเขาพูดกันเองก็พูดด้วยภาษาแปลกประหลาด

คนทั้งสองเปิดเผยภายใต้สภาวะสะกดจิตเหมือนๆ กันว่า รู้สึกกลัวจับใจเมื่อได้เห็นสิ่งที่เชื่อว่าเป็นมนุษย์ต่างดาวมุ่งหน้าเข้ามาหา แต่ไม่สามารถขยับเนื้อขยับตัวเพื่อหลบหนีจากที่เกิดเหตุได้ บรรดาคนที่เผชิญหน้ากับเหตุการณ์ประหลาดเหล่านี้บอกว่า ถ้าไม่รู้สึกหมดเรี่ยวแรงก็จะรู้สึกเหมือนเป็นอัมพาตชั่วคราวไปทั้งตัว ไม่มีปัญญาแม้แต่จะขยับแขนขยับขา นอกเหนือจากสภาพหมดปัญญาจะหลบหนีแล้ว เหยื่อยังอาจถูกบังคับให้ทำอย่างหนึ่งอย่างใดด้วย เช่น กรณีของ บาร์นีย์ ที่บอกว่าเขารู้สึกเหมือนถูกบังคับให้ก้าวลงจากรถ และทันทีที่เท้าทั้งสองข้างสัมผัสพื้น สิ่งมีชีวิตประหลาด 2 ราย ก็ตรงเข้ามาขนาบข้าง ตอนนั้นเองที่เขารู้สึกผ่อนคลายไปทั่วร่างทั้งๆ ที่ในใจยังเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอยู่เต็มเปี่ยม

เบตตี้ ฮิลล์ บอกว่า ผู้ที่จับตัวเธอมาเก็บตัวอย่างผิวหนังจากต้นแขน เก็บผม ขี้หู และตัดเล็บไปทดสอบ และถูกตรวจสอบภายในร่างกายด้วยเครื่องมือที่เหมือนเป็นท่อหรือสายไฟ ส่วนปลายเป็นเข็มยาวสอดเข้าไปในช่องคลอด ซึ่ง เบตตี้ ฮิลล์ ได้รับคำบอกจากผู้ที่ลักพาตัวเธอว่าเป็นการ "ทดสอบความสามารถในการตั้งครรภ์" นั่นเอง

จากนั้นทั้ง เบตตี้ และ บาร์นีย์ ก็ถูกลบความทรงจำ และถูกปล่อยตัวออกมา ซึ่งภายหลังสองสามีภรรยาคู่นี้ถูกสะกดจิต ทั้งคู่ก็เล่าเหตุการณ์นี้อย่างละเอียด จนเป็นเรื่องน่าสนใจอย่างมาก และได้ออกโทรทัศน์รายการพิเศษในปี 1975


เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

สารคดียอดเยี่ยม UNESCO AWARD ส่งเสริมและอนุรักษ์ความหลากหลายทางวัฒนธรรม













"รางวัล Asia Pacific Screen Awards ครั้งที่ 3" อย่างที่ทราบ มีหนังไทย 2 เรื่องคือ "พลเมืองจูหลิง" และ "สวรรค์บ้านนา" เข้าชิงรางวัล "หนังสารคดียอดเยี่ยม" และ "กำกับภาพยอดเยี่ยม" (ตามลำดับ)แม้ทั้งสองเรื่องจะไม่ได้รางวัลในสาขาที่ตนเข้าชิง แต่เรื่อง "สวรรค์บ้านนา" ของผู้กำกับ "อุรุพงษ์ รักษาสัตย์" ก็ได้รับรางวัลพิเศษ UNESCO AWARD (หนังส่งเสริมและอนุรักษ์ความหลากหลายทางวัฒนธรรม)

Thailand’s Sawan Baan Na (Agrarian Utopia) won the UNESCO Award for outstanding contribution to the promotion and preservation of cultural diversity through film and the Award was accepted by the filmmaker, Uruphong Raksasad. This is the first year that Thailand has been nominated in the APSAs

BEST DOCUMENTARY FEATURE FILM
- Polamuang Juling (Citizen Juling), Thailand, Produced by Ing K, Manit Sriwanichpoom and Kraisak Choonhavan- Hashmatsa (Defamation), Israel / Austria / Denmark / USA, Produced by Knut Ogris, Karoline Leth, Sandra Itkoff and Philippa Kowarsky
- Gandhi's Children, Australia, Produced by David MacDougall
- L'important, c'est de Rester Vivant (Survive, In the Heart of the Khmer Rouge Madness), Cambodia / France, Produced by Gerard Lacroix, Leslie F. Grunberg, Gerard Pont, Co-Produced by Rosane Chan, Antoine Martin
- Seishin (Mental), Japan / USA, Produced by Kazuhiro SodaACHIEVEMENT IN

CINEMATOGRAPHY
- Uruphong Raksasad for Sawan Baan Na (Agrarian Utopia), Thailand
- Cao Yu for Nanjing! Nanjing! (City of Life and Death), People’s Republic of China
- Ali Mohammad Ghasemi for Cheraghi Dar Meh (A Light in the Fog), Islamic Republic of Iran
- Alisher Khamidhodjaev and Maxim Drozdov for Bumaznyj Soldat (Paper Soldier), Russian Federation
- Alexei Arsentiev for Volchok (Wolfy), Russian Federation


















...
เมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน ที่โกลด์ โคสต์ เมืองบริสเบน รัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย ได้มีการจัดงานประกาศรางวัล "เอเชีย แปซิฟิก สกรีน อวอร์ดส์" ประจำปี พ.ศ.2552 ซึ่งมีภาพยนตร์ไทยนอกกระแสสองเรื่องได้เข้าชิงรางวัลในครั้งนี้ด้วย ได้แก่ "พลเมืองจูหลิง" ผลงานการกำกับของสมานรัชฎ์ (อิ๋ง) กาญจนะวณิชย์, มานิต ศรีวานิชภูมิ และไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ ซึ่งถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลภาพยนตร์สารคดียอดเยี่ยม และ "สวรรค์บ้านนา" ผลงานการกำกับของอุรุพงษ์ รักษาสัตย์ ซึ่งถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลกำกับภาพยอดเยี่ยม ผลปรากฏว่า ภาพยนตร์เรื่องสวรรค์บ้านนาของอุรุพงษ์สามารถคว้ารางวัลพิเศษ "ยูเนสโก อวอร์ด" จากคณะกรรมการไปครอบครอง โดยรางวัลดังกล่าวมอบให้แก่ผลงานภาพยนตร์ที่ส่งเสริมและอนุรักษ์ความหลากหลายทางวัฒนธรรม
...
อุรุพงษ์ รักษาสัตย์ เป็นบัณฑิตสาขาภาพยนตร์จากคณะวารสารศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ผู้เกิดมาในครอบครัวชาวนาที่ อ.เทิง จ.เชียงราย ก่อนหน้านี้หนังเรื่องสวรรค์บ้านนาของเขาสามารถคว้ารางวัลจากเทศกาลภาพยนตร์ระดับนานาชาติมาได้หลายรางวัล หนังเรื่องนี้ถ่ายทอดภาพชีวิตของชาวนาสองครอบครัวผู้ซึ่งที่นาถูกยึด ต่อมาพวกเขาได้มาร่วมทำนาบนผืนดินเแผ่นเดียวกัน และหวังว่าจะสามารถผ่านชีวิตหนึ่งปีของการทำนาไปได้เหมือนเช่นทุก ๆ ปีที่ผ่านมา ดูเหมือนว่าไม่ว่าโลก ประเทศ หรือสภาพเศรษฐกิจ การเมือง และสังคม จะเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน ชาวนาเหล่านี้ก็ยังไม่สามารถนึกฝันถึงวิถีแห่งความไม่ทุกข์ยากได้ สุดท้ายหนังพยายามตั้งคำถามว่า "เราจะฝันถึงโลกอุดมคติได้อย่างไร ขณะที่ท้องยังหิวอยู่"

ข่าวจาก wisekwai
รายชื่อหนังที่เข้าชิงทั้งหมด (37 เรื่อง จาก 16 ประเทศในภูมิภาค)
โฉมหน้าคณะกรรมการนานาชาติ
ข้อมูลหนัง พลเมืองจูหลิง
เรื่องเล่าจาก อุรุพงศ์ รักษาสัตย์ (ฉบับอู้กำเมือง)
ข้อมูลหนังสวรรค์บ้านนา
agarian utopia review

http://filmsick.exteen.com/20091017/entry
http://twitter.com/filmsick
http://www.onopen.com/littleprince2/09-10-21/5081

http://www.thaicinema.org/filmshow2009.asp
http://www.thaicinema.org/interview13_agarian.asp
http://www.thaicinema.org/link.asp
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

วันอังคารที่ ๒๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๒

สารคดี Life After People

Life After People is a television special documentary film that premiered on January 21, 2008 on the History Channel.[1] In the program, scientists and other experts speculate about what the Earth, animal life, and plant life might be like if, suddenly, humanity no longer existed, as well as the effect humanity's disappearance might have on the artificial aspects of civilization. Speculation is based upon documented results of the sudden removal of humans from a geographical area and the possible results that would occur if humanity discontinues its maintenance of buildings and urban infrastructure.

If humans were suddenly to disappear, what would happen to our planet - the structures we've built, the everyday items we take for granted, domesticated and wild animals, plants, trees? What would become of the things that define our species and leave our mark on this Earth?
...
โลกใบนี้จะมีสภาพเช่นไรถ้าเหล่ามนุษยชาติยุคปัจจุบันมีอันต้องสูญพันธุ์!
...
จะด้วยเหตุอันใดก็ตาม!หาคำตอบได้จากภาพยนตร์สารคดีเรื่องพิเศษ "LIFE AFTER PEOPLE " ที่ได้รับความนิยมและมีจำนวนผู้ชมมากที่สุดในประวัติศาสตร์การออกอากาศของช่องโทรทัศน์ The History Channel มากถึงกว่า 5.4 ล้านคนในสหรัฐอเมริกา...สารคดี Life After People
เมื่อเวลาผ่านไปหลายร้อย-หลายพัน-จนถึงหมื่นปี ตึกอาคารสูงระฟ้าขนาดใหญ่หลายแห่งได้ร้างกลายเป็นระบบนิเวศน์ใหม่ที่เต็มไปด้วยนก หนูและพืชพันธุ์นานาชนิดอาศัยอยู่ สัตว์ที่มีขนาดเล็กชนิดใดชนิดหนึ่งอาจสามารถทำลายเขื่อนผลิตกระแสไฟฟ้ายักษ์อย่าง "ฮูเวอร์" ลงได้ แม่น้ำหลายสายจะเอ่อล้นจนท่วมสะพานและตึกรามบ้านช่อง หมีป่าที่เคยอาศัยอยู่ในป่าแถบแคลิฟอร์เนีย และฝูงวัวกระบือต่างพากันอพยพมาอยู่ในพื้นที่ราบขนาดใหญ่ทางฝั่งตะวันตกของสหรัฐฯ...
รถยนต์ของเราจะค่อยสลายและกลายเป็นเศษฝุ่น บ้านของเราจะถูกยึดครองโดยสัตว์ต่างๆ หลักฐานทางประวัติศาสตร์และเรื่องราวที่มนุษย์เพียรพยายามบันทึกในรูปแบบต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นหนังสือ ภาพถ่าย ดิจิทัล ฯลฯ จะค่อยๆเลือนหายไป ทุกอย่างจะกลายเป็นฝุ่นผง เหลือไว้เพียงแต่หลักฐานเล็กๆ น้อยๆ ที่บ่งบอกว่ามนุษย์เราเคยมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้(หรืออาจไม่เหลืออะไรเลย ?)...
ครั้งหนึ่งโลกอาจเคยมีอารยธรรมที่เจริญล้ำสุดขีด(ซึ่งอาจสร้างขึ้นโดยส่งมีชีวิตทรงปัญญาที่ไม่ได้มีหน้าตาแบบมนุษย์เราปัจจุบันก็ได้?) แล้วมีเหตุบางอย่างที่ต้องล่มสลายหายไปจนแทบไม่เห็นซากทำนองเดียวกับที่ DVD ชุดนี้ได้นำเสนอ แล้วโลกก็วิวัฒนาการใหม่จนเกิดสิ่งมีชีวิตทรงปัญญาแบบมนุษย์(หรือเหนือกว่า?)ขึ้นมาอีกครั้ง เริ่มต้นพัฒนากันใหม่(อาจมีการต่อยอดจากอารยธรรมมนุษย์เดิม หรืออาจเริ่มใหม่หมด?) พัฒนาไปสู่จุดรุ่งเรืองสุดขีด แล้วก็ล่มสลาย รุ่งเรือง ล่มสลาย หมุนเวียนสลับไปเรื่อยๆไม่จบไม่สิ้น...เพื่ออะไร(ต้องไปถามพระเจ้า)?
วันหนึ่งซากกระดูกของพวกมนุษย์เราอาจเป็นแค่ตัวประหลาดแห่งยุคดึกดำบรรพ์สำหรับสิ่งมีชีวิตทรงปัญญาชนิดใหม่ที่จะมาแทนพวกเรา!
...
In March, a film crew from the History Channel spent the day filming Lacys for the series Life After People. They feature several dog breeds in the series, highlighting just how dependent most canines are on people. But the story of the Lacy is different. A tough breed with the drive and skills to fend for themselves, Lacy Dogs would they have no problem surviving in a world without people.

We got the dogs to pull off some great tricks for the camera, and the original footage will be accompanied by an interview with Jimmy Brooks, the president of the National Lacy Dog Association who has been breeding Lacys for over 50 years.
...
The series begins in the moments after people disappear. As each day, month, and year passes, the fate of a particular environment, city or theme is disclosed. Special effects, combined with interviews from top experts in the fields of engineering, botany, biology, geology, and archeology provide an unforgettable visual journey through the ultimate hypothetical.
As modern metropolises like New York, Los Angeles, Chicago and Washington DC are ravaged by nature; the series exposes the surprising insights about how they function today. Basing this futuristic world on the surprising history of real locations, already abandoned by man, like a century-old shack in the arctic and an abandoned island that was once the most densely populated place on earth are featured in the series.
...
In every episode, viewers will witness the epic destruction of iconic structures and buildings, from the Sears Tower, Astrodome, and Chrysler Building to the Sistine Chapel — allowing viewers to learn how they were built and why they were so significant. Big Ben will stop ticking within days; the International Space Station will plummet to earth within a few short years, while historic objects, like the Declaration of Independence and the mummified remains of King Tutankhamen will remain for decades.
...
The series will also explore the creatures that might take our place. With humans gone, animals will inherit the places where we once lived. Elephants that escape from the LA zoo will thrive in a region once dominated by their ancestors, the wooly mammoth. Alligators will move into sub-tropical cities like Houston, feeding off household pets. Tens of thousands of hogs, domesticated for food, will flourish. In a world without people, new stories of predators, survival and evolution will emerge.
...
Humans won’t be around forever, and now we can see in detail, for the very first time, the world that will be left behind in Life After People: The Series.


เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:
สมัครสมาชิก: บทความ (Atom)