Up-and-Coming Artist: Ash LaRose, Photographer
Vers Mathilde
Directed by Claire Denis (2005-1h24)French film with English subtitles
“This film is a story about encounters and exchange, encounter and exchange between two forms of art, cinema and dance. And especially between two women, Claire Denis and Mathilde Monnier, who in their mutual way of apprehending the Body, of magnifying its movements and placing it at the center of the world, are alike. At the heart of the film, a film director’s gesture, to catch work being made, the movement of Mathilde’s thoughts, her thoughts on dancing, the body, the company. In order to grasp what happens when the body is set in motion, beyond the stakes of the performance, at the time when it is written, when it is elaborated. And at the moment where we expect it the least, also filming gestures at the edge of the dance, at its borders, in the cracks that it opens on life, throughout encounters. Mathilde’s trust. And the film tried to catch work being created he movement of Mathilde’s thoughts, her thoughts on dancing, the body, the company, that is to say the mise en scene”. (Claire Denis)
Headlong Dance TheaterPhiladelphia, Pennsylvania$20,000
Patravadi Theatre is inviting you to Ratchaburi and enjoy a rare mix and blend of local and international performing arts.Patravadi Theatre’s Fringe Festival is now in its ninth edition. This annual showcase of contemporary dance and theatre, with some music and film programs, has breathed much life and vibrancy into the country’s performing arts scene. A new experiment this year: it’s not being held....
Peter Chin's dance work resurrects Cambodia's lost arts
Balinese dancers colaborate with Japanese art teams in performing a contemporary dance in Denpasar, Bali, Indonesia on 12 June 2008. Bali will be hosting its annual month long Bali Art Festival from June 14 to July 12, featuring hundreds of local and international performers, a local official said. EPA/MADE NAGI
Ongoing until March 25, the world's leading dance troupes show off their best moves in Bangkok, Chiang Mai and Phuket as part of International Dance Festival 2009.“The past eight festivals have played a part, along with other dance activities in Thailand, in showing to the general public that contemporary dance is not that difficult to understand—for me, it’s easier than classical ballet,” says Varar....
"What I am trying to do is to get people in Thailand to look at their own culture in a different way. That is no easy task, but things are continually improving." The Thai choreographer Pichet Klunchun won the first ROUTES Award in December 2008 with Pichet Klunchun and Myself, which he made together with the Frenchman Jérôme Bell. The prize is awarded by the European Cultural Foundation for cultural diversity.
Pichet's dance art is highly aesthetic and links classical movements with modern dance steps and contemporary staging. Klunchun now works all over the world and is often involved in intercultural projects. "Working with various cultures is always the most exciting. In Bangkok this is a matter of course because so many Chinese, Indians and other foreigners live there. "
Contemporary Lifeเรื่อง: ศรัญญา ภาพ: เกริกวิชช์คอลัมน์ : HIP Peopleฉบับ : September 2008 Vol.4
Contemporary Life
รณรงค์ คำผา
หากเทียบกับศิลปะแขนงอื่นแล้ว งานนาฏศิลป์ดีๆ ในเชียงใหม่มีให้ชมกันไม่บ่อย แต่ในความน้อยนั้นก็ยังคงพอมีกลุ่มศิลปินที่จัดงานอย่างสม่ำเสมอ เมื่อเดือนที่ผ่านมา มีการแสดงนาฎยเปิงใจ ครั้งที่ 2 เป็น การแสดง Contemporary Dace โดยคณาจารย์และลูกศิษย์ลูกหา คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ สาขาศิลปะไทย จัดทำขึ้นเพื่อตั้งใจสืบสานงานศิลปะด้านเต้นรำและส่งเสริมให้ศิลปินรุ่นใหม่ๆ ได้มีเวทีแสดงความสามารถ
ในบรรดาลูกศิษย์ที่กลับมาแสดงครั้งนี้ มีศิลปินชายร่างเล็กคนหนึ่งที่นำเอาพระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 5 มาเป็นแรงบันดาลใจในการคิดสร้างสรรค์ นำเสนอด้วยการเต้นแบบชวาผสมผสานกับการรำไทย ว่าด้วยธรรมชาติของมนุษย์ เขา คือ รณรงค์ คำผา หรือ อ๋อง ศิษย์เก่าคณะวิจิตรศิลป์ที่เพิ่งกลับมาจากการเรียนเต้น Javanese and Balinese Dances จากสถาบัน Institut Seni Indonesia (ISI) Surakarta Indonesia
และจากการคลุกคลีอยู่กับประเพณีพื้นบ้านของอำเภอปลง จำหวัดพะเยามาตั้งแต่เด็ก อ๋อง จึงมีความรักและสนใจการขับร้องจ้อย ซอ และ การฟ้อนรำ เมื่อมีโอกาสได้เข้ามาศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัยก็ได้ศึกษาดนตรีล้านนาเพิ่มจาก วงช้างสโตน พร้อมกับออกเดินทางหาประสบการณ์จากหลายประเทศไม่ว่าจะเป็น สหรัฐอเมริกา ี่ปุ่น ฝรั่งเศส ล่าสุดเขาเพิ่งกลับมาจากการร่วมงานเทศกาล Dance in Riau Contemporary Dance Mart ที่เกาะสุมาตรา ประเทศอินโดนีเซีย
“ที่นั่นเขามีพัฒนาการเพราะว่า มีงานศิลปะแทบทุกวันครับ ทั้งการแสดงรำโบราณและการเต้นคอนเทมโพรารี่ เราได้มีโอกาสไปเห็นแล้วก็ทำงานกับศิลปินที่นั่น ก็คิดว่าน่าจะมาทำที่เชียงใหม่ ซึ่งสังคมเขาสนับสนุน ทำกันแบบจริงจังเป็นอาชีพ พอมีงานก็มีคนดู แม้แต่สื่อที่ออกมาก็มีทั้ง ทีวี หนังสือพิมพ์ มีนิตยสารเกี่ยวกับการเต้นโดยเฉพาะ
ซึ่งเขามีความต่อเนื่อง บ้านเราก็มีการแสดงเหมือนกัน ผมเชื่อว่าคนดูเขาก็มาดูนะ ถ้าเราผลิตงานออกไป ขอเพียงแต่มีคนที่ตั้งใจจะทำเท่านั้น ก็น่าจะมีฟีดแบ็คกลับมา” อ๋องเล่าให้ฟังถึงบรรยากาศการแสดงของประเทศอินโดนีเซีย พร้อมกับบอกว่าอยากกลับมาช่วยงานด้านการแสดงแบบคอนเทมโพรารี่ที่เชียงใหม่
“อยากทำงานเต้นที่นำเสนอในแบบโบราณก็ได้ ร่วมสมัยก็ได้ให้กระจายออกไปสู่ระดับสากล งาน Traditional เองก็เป็นจุดสำคัที่เราจะเอาไป ต่อยอดสู่ความเป็นอินเตอร์ ถ้าจะไปขายงานเมืองนอกแล้วจะมาเอิงเอยทุกงาน เขาก็ชอบนะ แต่ว่าจะทำเอิงเอยให้เป็นที่หนึ่งเข้าถึงใจของเขา เราก็ต้องทำให้มันร่วมสมัย ปรับ ท่าทาง แต่งานของผมก็ยังเอาความเป็นโบราณ เข้ามาใช้อยู่
“เห็นบ้านเมืองเขาเล็กๆ นะครับ ถ้าเทียบกับความทันสมัยแล้ว บ้านเราดีกว่าเยอะ แต่ทางด้านศิลปะแล้วพัฒนาการการเต้นของเขากลับดีกว่า เพราะบ้านเราขายวัฒนธรรมขายโชว์มากกว่า แต่ว่างานเผยแพร่ ศิลปวัฒนธรรมจริงๆ ยังไม่ค่อยมีใครทำ ก็เลยอยากกลับมาทำที่นี่ แล้วก็ยังมีรุ่นพี่ รุ่นน้องที่คิดช่วยกันทำอีก ก็ต้องทำน่ะครับ
"ไม่อยากให้คนลืม"
http://www.cmhipmag.com/column_detail.php?cdid=813&ciid=44
Etc Links http://newdancetheatrethailand.blog.mthai.com/2009/08/28/public-1 http://wylliamshenry.org/home http://wylliams-henry.org/aboutus http://northernballettheatre.wordpress.com/tag/classical-training/
http://www.nntt.jac.go.jp/english/dance/index.html
http://www.clickthecity.com/arts/?p=5107
http://patravaditheatre.wordpress.com/2007/08/01/
Contemporary dance performance set for Feb. 13-14
Feb. 11, 2004
Dance Program chair Jin-Wen Yu will perform in "Madison-Chicago," a cross-cultural and multimedia contemporary dance concert featuring Jin-Wen Yu Dance and Hedwig Dances Company of Chicago. Two shows will be presented in the Margaret H'Doubler Performance Space in Lathrop Hall on Friday, Feb. 13, at 8 p.m., and on Saturday, Feb. 14, at 5 p.m. Tickets are $15, $10 for students and seniors. Information, reservations: 262-1640.
Each year half a million women around the world die in childbirth. Twenty percent of those deaths are in India.
Access To Life Exhibition
http://cineblog06.blogspot.com/2009/02/in-mood-for-love-wong-kar-wai-2000.htmlOnce I finished Andy's book, I went straight into a critical study on Wong Kar-Wai that James bought me for Christmas last year. Simply titled Wong Kar-Wai, it features three essays on his films (though it was published before In The Mood For Love), each taking a different approach at dissecting his style, finding what makes him stand apart from the other Hong Kong directors and why it works. Perhaps the most interesting theory advanced was that Kar-Wai's films seem jumpy and a non-linear because his storytelling is in a constant state of revolt. Common moments are always attempting to subvert the mechanics of plot, and images are always trying to express themselves as they are, as opposed to what they might be made into. When you add all of his films up, Kar-Wai has only been making one movie all along, each an additional piece of a larger whole. Hence, despite the sequel to Days of Being Wild never being made, we do get the main character from that sequel invading the film's final scenes.
That's about the only theory the filmmaker himself seems to agree with. Wong Kar-Wai is rounded out with an interview with the man where he bats away any attempts at scholarly context on the part of the interviewer, and reveals himself as an unassuming artist who relies more on instinct and personal feeling than any grand scheme. He is also a true maverick in a film industry obsessed with the bottom line, bucking the idea that one flop should end your career. It's also refreshing to hear someone doesn't want to work in Hollywood.
My only complaint about the book is that, despite some nice, sturdy printing and a picture-laden layout, the proofreading was terrible. There was an inconsistency to grammar style and laziness in typesetting that seemed rather daft given the rather haughty approach of the work itself.http://confessions123.blogspot.com/2003_12_01_archive.html
http://skyexits.blogspot.com/2008/04/wong-kar-wai-advertising-director-new.html http://bitdepth.tumblr.com/post/143802443/maggie-cheung-in-wong-kar-wais-in-the-mood-for
http://thaiindie.com/wizContent.aspwizConID=610&txtmMenu_ID=7 http://archive.sensesofcinema.com/contents/directors/02/wong.html http://wkwai.free.fr/ http://culturazzi.org/review/cinema/film-reviews/chinese-cinema/fallen-angels-wong-kar-wai http://www.wongkarwai.net/forums/viewtopic.phpt=2254&sid=ec64f2acea9e3b94d3a008a4095481dc http://www.chinesecinemas.org/inthemood.html
http://www.businessmirror.com.ph/1102&032007/life01.html http://swiftywriting.blogspot.com/2007_06_01_archive.html http://shimajournal.org/issues/v1n1/k.%20Biancorosso%20Shima%20v1n1.pdf
http://hub.hku.hk/handle/123456789/40398 http://muse.jhu.edu/subject_browse?jump=Wong%2C%20Kar-wai%2C%201958-%20--%20Criticism%20and%20interpretation.
